بیوگرافی پابلو اسکوبار : پادشاه کوکائین + نسخه صوتی
پابلو اسکوبار بزرگترین قاچاقچی کوکایین دنیا در دسامبر 1949 در ریونگرو کلمبیا متولد شد. لقب او پادشاه کوکایین بود و با دارایی بالغ بر 30 میلیار دلار یکی از ثروتمندترین جنایتکاران دنیا به شمار میرفت. برای آشنایی با این آدم مرموز در مقاله بیوگرافی پابلو اسکوبار با ما همراه باشید.
بیوگرافی پابلو اسکوبار
زندگینامه
پابلو امیلیو اسکوبار گاویریا در ۱ دسامبر ۱۹۴۹ در روستای ریونگرو، واقع در انتیوکیا کلمبیا زاده شد. او سومین فرزند از هفت فرزند کشاورزی به نام آبل دی خسوس داری اسکوبار اچوری بود. مادر او نیز معلمی به نام همیلدا دی لوس دلوریس گاویریا بریو بود.
اسکوبار در شهر مدئین بزرگ شد. بر پایه گفتهها او خلافکاری را در دوران نوجوانی با دزدیدن سنگ قبر و فروختن آنها به قاچاقچیان محلی آغاز کرد. طبق گفتههای پسرش، اولین اعمال مجرمانه پدرش با فروش مدرک جعلی تحصیلی آغاز شد. وی به کمک همین مدارک وارد دانشگاه اتنوما لاتینا امریکانا مدئین شد و مدت کوتاهی در دانشگاه مشغول تحصیل شد اما پیش از دریافت مدرک آن را ترک کرد.
اسکوبار به کمک دوستش، اسکار آگوئرو، درگیر بسیاری از جرائم شد که از بین آنها میتوان کلاهبرداری، فروش سیگار، بلیط بختآزمایی جعلی، و سرقت خودرو اشاره کرد. در اوایل دهه ۱۹۷۰ یعنی اندکی پیش از ورود به عرصه مواد مخدر، اسکوبار به واسطه دزدی و آدمربایی درآمدی ۱۰۰٬۰۰۰ دلاری داشت.
ورود به دنیای کوکایین
پابلو اسکوبار در ابتدا از تایرهای هواپیماهای قدیمی برای قاچاق کوکایین استفاده می کرد و هر خلبان با هر بار پرواز می توانست تا ۵۰۰,۰۰۰ پوند دستمزد بگیرد. به گفته برادر اسکوبار، او زمانی به فکر قاچاق کوکایین افتاد که قاچاق سیگارهای غیرقانونی بسیار خطرناک شده بود. در ابتدا او کوکایین را در لاستیک هواپیماهای قدیمی کوچک قاچاق می کرد و بسته به مقدار کوکایینی که منتقل می کردند، تا نیم میلیون پوند به خلبانان داده می شد. هر بار پرواز می توانست سودی ۱ میلیون پوندی در پی داشته باشند. در ابتدا هفته ای یک پرواز انجام می شد اما خیلی زود این پروازها سه برابر شده و سپس اسکوبار دو زیردریایی کوچک با قابلیت کنترل از راه دور نیز برای انتقال کوکایین نیز خریداری کرد.
در دهه ۸۰ میلادی، ۸۰ درصد از کوکایین جهان توسط کارتل اسکوبار تامین شده و هر روزه بیش از ۱۵ تن کوکایین به ایالات متحده قاچاق می شد به طوری که درآمد او از این مقدار قاچاق مواد مخدر به ایالات متحده بیش از نیم میلیارد دلار در روز بود. خیلی زود کارتل مدیین توانست کنترل بین المللی قاچاق مواد مخدر را در دست بگیرد و ۸۰ درصد از بازار کوکایین جهان را تامین نماید.
پابلو در سودای پرداخت بدهی های دولت کلمبیا
پس از اینکه پابلو اسکوبار با عملیات های سختگیرانه دولت مواجه شد، به دولت کلمبیا پیشنهاد کرد در قبال مسترد نشدن به آمریکا ۲۰ میلیارد دلار بدهی خارجی این کشور را بپردازد. او با یک قرارداد صلح غیرمعمول به استقبال دولت رفت و پیشنهاد کرد که پول بدست آمده از قاچاق مواد مخدر را در برنامه های توسعه ملی به کار گرفته و تمامی بدهی های دولت را بپردازد و تنها خواسته اش این بود که به ایالات متحده مسترد نشود.
سیاست سرب و نقره
اسکوبار سیاست «نقره یا سرب» (Plata o Plomo) را در فتار با نیروهای پلیس کلمبیا در پیش گرفته بود. او در دوران فعالیتش به عنوان رهبر کارتل مواد مخدر مدیین، دشمنان متعددی پیدا کرده بود. قدرت رو به رشد اسکوبار به مزاق افرادی مانند نیروهای پلیس، قضات و حتی برخی خلافکاران دیگر خوش نمی آمد. او از فساد و ارعاب به عنوان سلاح های دوگانه خود به عنوان سیاست موثرش در قبال نیروهای امنیتی استفاده می کرد. از سیاست او با عنوان «نقره یا سرب» یاد می شد که هر دوی آن ها در ساخت گلوله به کار می رفتند. این بدان معنا بود که نیروهای امنیتی یا باید رشوه را می پذیرفتند یا ترور می شدند.
وقتی یک پلیس یا قاضی سر راه پابلو اسکوبار قرار می گرفت، او را با رشوه یا همان نقره متقاعد می کرد. در صورتی که فرد مذکور از پذیرش رشوه خودداری می کرد، دستور قتل او (سرب) داده می شد، سرنوشتی که در انتظار اعضای خانواده قربانی نیز بود.
کشتار 107 نفر در یک چشم به هم زدن
پابلو اسکوبار در ۲ دسامبر ۱۹۸۹ از طریق افرادش پرواز شماره ۲۰۳ آویانکا را در هوا منفجر کرد. این بمبگذاری مرگبارترین حمله منفرد جنایتکارانه در طی دهه های اخیر آن زمان در کلمبیا به شمار می آمد. این بمب با هدف کشتن کاندیدای ریاست جمهوری وقت، سزار گاویریا تروهیلو، در هواپیما قرار داده شده بود زیرا وی از سیاستمداران کلمبیایی بود که از امضای قانون استرداد خلافکاران بین کلمبیا و ایالات متحده حمایت می کرد.
گاویریا اما در هواپیما حضور نداشت و تمام ۱۰۷ سرنشین هواپیما، از جمله دو آمریکایی، کشته شدند، اتفاقی که نشان داد خطر اسکوبار بسیار بزرگتر از آنچه بود که تصور می شد و در نهایت به ضرر او تمام شد. همچنین اسکوبار را یکی از مظنونین بمبگذاری مرکز تجارت جهانی در سال ۱۹۹۳ می دانستند اما در نامه ای به سفیر ایالات متحده در کلمبیا به او گفت اگر این کار را انجام داده بود، علناً این موضوع را تایید می کرد.
پابلو هفتمین ثروتمند دنیا
پابلو اسکوبار در دوران اوج قدرتش یکی از ۱۰ مرد ثروتمند جهان بود که ثروت او در اوایل دهه ۱۹۹۰ بیش از ۳۰ میلیارد دلار تخمین زده می شد. او که با عنوان «پادشاه کوکایین» شناخته می شد یکی از ثروتمندترین خلافکاران در تاریخ به شمار می آید. در سال ۱۹۸۷، مجله فوربس ثروت شخصی او را کمتر از ۳ میلیارد دلار برآورد کرده بود. او به مدت ۷ سال متوالی (از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳) در فهرست ثروتمندترین میلیاردرهای فهرست این مجله قرار داشت و در سال ۱۹۸۹ رتبه هفتم این فهرست را به خود اختصاص داد. آخرین سال حضور او در فهرست ثروتمندترین های فوربس سالی بود که کشته شد. در هنگام مرگ، ثروت او بیش از یک میلیارد دلار برآورد شده بود.
هتل پنج ستاره اسکوبار
شاید باورکردنی نباشد اما پابلو اسکوبار طی یک معامله با دولت کلمبیا برای تسلیم شدن خود، زندانی برای خودش ساخت که با تخت های آبی و سیستم های سرگرمی تجهیز شده و محافظت از آن را نیز نگهبانانی بر عهده داشتند که خودش انتخاب کرده بود. در سال ۱۹۹۱ بود اسکوبار پذیرفت خود را به مقامات کلمبیایی تسلیم کند اما با شرایطی که خود می خواست.
دولت کلمبیا این شرایط را پذیرفته و بدین ترتیب بود که زندان لا کاتدرال به وجود آمد. لا کاتدرال یک زندان پنج ستاره بود که توسط خود اسکوبار برای دوران زندانش طراحی و ساخته شده بود. این زندان بسیار لوکس دارای تخت های آبی، سیستم های سرگرمی و دارای دیدی بدون مانع به کوهستان های مدیین بود.
از زندانش، اسکوبار کسب و کار قاچاق مواد مخدر را اداره می کرد، دستور قتل مخالفانش را می داد، مهمانی های پر از میگساری و عیاشی راه می انداخت و از باربکیو و فوتبال لذت می برد. او حتی نگهبانان زندان را نیز خود انتخاب کرده و هیچ یک از مقامات کلمبیا اجازه نداشت به شعاع سه مایلی این زندان نزدیک شود. اسکوبار اما تنها یک سال در این زندان ماند و بعد از تلاش مقامات کلمبیایی برای انتقال او به یک زندان دیگر، فرار کرده و یک عملیات تعقیب و گریز بزرگ راه افتاد.
پابلو رابین هود کلمبیا
در کنار جنایات هولناک و قاچاق محموله های بزرگ مواد مخدر، پابلو اسکوبار سعی داشت چهره ای مردمی و طرفدار قشر فقیر از خود نشان داده و به همین خاطر برای این بخش از مردم کلمبیا مدرسه، بیمارستان، استادیوم ورزشی و کلیسا می ساخت. او قهرمان قشر فقیر بود، به ویژه مردمان محله باریو پابلو اسکوبار. در کنار ساخت مدرسه، بیمارستان، استادیوم و کلیسا، اسکوبار به طور معمول در میان مردمان فقیر مدیین پول تقسیم می کرد. او حتی برای برخی از مردم محلی که خانه نداشتند نیز خانه می ساخت. او یک منطقه لم یزرع کثیف که بعدها باریو پابلو اسکوبار نامیده شد را به سرپناهی برای مردم بی خانمان تبدیل کرد. هنوز هم مردم این منطقه از اسکوبار به عنوان «پدر خوانده» یا «رابین هود» یاد می کنند.
پابلو اسکوبار عاشق فوتبال بود
پابلو اسکوبار فوتبال بازی کردن را دوست داشت و حتی کلیپ هایی وجود دارد که او را در حال فوتبال بازی کردن نشان می دهند. علاقه اسکوبار به فوتبال به حدی بود که اسپانسری تیم فوتبال شهر زادگاهش به نام اتلتیکو ناسیونال را نیز عهده دار شد. او آنقدر پول در اختیار تیم قرار داد که بهترین بازیکنان فعال در کلمبیا را به خدمت بگیرد و تیم او در نهایت قهرمان لیگ قهرمانان آمریکای جنوبی نیز شد. البته کارتل مدیین تنها کارتلی نبود که در فوتبال فعالیت می کرد. دیگر کارتل های بزرگ کلمبیا نیز تیم های خاص خود را داشتند و در دوران اوج قدرت اسکوبار، «فوتبال قاچاقچیان مواد مخدر» در اوج قرار داشت. گفته می شود اسکوبار دستور ترور داوری را صادر کرده بود که به باور او از تیم رقیب رشوه گرفته بود.
موش های میلیارد دلاری
با وارد شدن اسکوبار به عرصه تجارت مواد مخدر، سیل پول نقد به سرعت به سمت او سرازیر شد. او آنقدر پول بدست می آورد که مجبور بود تل های بزرگی از پول نقد را در زمین های کشاورزی کلمبیا، انبارهای متروکه و دیوارهای خانه های افراد عضو کارتل مخفی کند. بخش قابل توجهی از این پول ها توسط موش ها خورده شده یا به دلیل نشت آب از بین می رفتند. بدین ترتیب ۱۰ درصد از درآمد کلی اسکوبار هر ساله از بین می رفت که معادل ۲.۱ میلیارد دلار بود.
دو میلیون دلاری که جای هیزم سوزانده شد
به ادعای سباستین ماروکین نی خوان پابلو اسکوبار، پسر پابلو اسکوبار، خانواده اسکوبار همیشه مهیای فرار از دست پلیس بوده و بدین ترتیب زندگی آن ها همیشه در حال حرکت بود. در یک مورد، خانواده اسکوبار در یک مزرعه در مناطق کوهستانی مدیین مخفی شده بود، مانوئلا دختر کوچک اسکوبار دچار سرمازدگی شده بود. اسکوبار که چیزی برای گرم نگه داشتن دخترش نداشت، بیش از دو میلیون دلار اسکناس همسرش را سوزاند تا خانواده اش را گرم نگه دارد.
پایان پابلو
در اواخر سال ۱۹۹۲، دو سازمان بزرگ در تعقیب پابلو اسکوبار بودند: یک گروه ملقب به بلوک جستجو که نیروهای ویژه کلمبیایی تعلیم دیده توسط ایالات متحده بودند و گروه موسوم به «لوس پپس»، گروهی مبهم و خشن از دشمنان اسکوبار که از اعضای خانواده قربانیان او تشکیل شده و کارتل کالی به عنوان رقیب اصلی کارتل مدیین، حمایت مالی آن را بر عهده داشت. در ۲ دسامبر ۱۹۹۳، بلوک جستجو توانستند محل اختفای اسکوبار را کشل کرده و در تیراندازی های صورت گرفته، اسکوبار از ناحیه، پا، بالاتنه و گوش مورد اصابت گلوله قرار گرفته که گلوله آخر باعث مرگش شد. برخی بر این باورند که اسکوبار در آخرین لحظات دست به خودکشی زد در حالی که برخی دیگر مدعی هستند مرگ او در اثر شلیک نیروهای پلیس رخ داده است.
نسخه صوتی زندگینامه پابلو اسکوبار قسمت اول
نسخه صوتی زندگینامه پابلو اسکوبار قسمت دوم
نسخه صوتی زندگینامه پابلو اسکوبار قسمت سوم